Hoe verschillende soorten kunststoffen te identificeren voor het afdrukken van albums?

Zowel de laserfolie als de Holografische folie zijn gemaakt door laserfotografie. De laserbox is oogverblindend en dynamisch. Wat het printproces betreft, is het onderverdeeld in drie categorieën: hot stamping, composiet printen en zelfklevend. Holografische folie is onderverdeeld in vliegtuigholografie, stereoholografie, fotoholografie, veelhoekige holografie, kleurenholografie en micro-gegraveerde holografie. Anti-vervalsing is de belangrijkste focus bij het drukken en verpakken van albums. De holografische laserfolie kan het ruimtelijke driedimensionale effect van het beeld duidelijk reproduceren na het afdrukproces van het afdrukken van het album, en de lagen zijn behoorlijk verschillend. Wanneer het licht vanuit verschillende hoeken op de aluminiumfolie schijnt, kan het kleurrijke kleureffecten vertonen. Hoe herken je verschillende soorten plastic voor het printen van albums?

De basismethode voor het identificeren van verschillende soorten kunststoffen en hun samenstelling wordt bereikt door een aantal veelgebruikte analyse- en detectie-instrumenten, zoals een infraroodfotometer, chromatografie, X-diffractometer, chromatografische massaspectrometer, nucleair magnetisch resonantie-instrument, enz. De algemene fabriek voor het afdrukken van plastic verpakkingen voor albums beschikt niet over dergelijke apparatuur. In het praktische werk zijn er twee soorten identificatiemethoden met realistische en eenvoudige, snelle en handige methoden, namelijk de brandmethode en de scheurende identificatiemethode.

① Verbrandingsmethode. Thermohardende kunststoffen worden bij verhitting broos en cokes, maar worden niet zacht, terwijl thermoplasten zacht worden en zelfs smelten wanneer ze een bepaalde temperatuur bereiken. Dit is de fundamentele scheidslijn voor het systematisch identificeren van deze twee soorten kunststoffen. Kunststoffen die koolstof-, fosfor-, fluor- en siliciumelementen bevatten, zijn niet brandbaar of zelfdovend, terwijl kunststoffen die zwavel- en nitrogroepen bevatten zeer licht ontvlambaar zijn. Kunststoffen zoals ethyleen, propyleen en isobutyleen hebben vergelijkbare structuren en vergelijkbare verbrandingseigenschappen als alkanen.

Kunststoffen met benzeenringen en onverzadigde dubbele bindingen stoten zwarte rook uit wanneer ze teder worden verbrand, en de kunststoffen zullen bij verhitting uiteenvallen en een speciale geur produceren. Polymethacrylaat, polystyreen en polyoxymethyleen kunnen bijvoorbeeld worden ontleed tot monomeren door verhitting; polyethyleen en polypropyleen worden ontleed in koolwaterstoffen met verschillende koolstofgetallen; polyvinylideen en polyvinylideenvinylideen wordt ontleed in waterstof. Al deze verschijnselen van verhitting en verbranding kunnen worden gebruikt als basis voor de classificatie en identificatie van kunststoffen voor het drukken van albums. Gebruik tijdens de test een pincet om de plastic stukjes in de vlam te branden, observeer de brandsituatie en bepaal tot welk plastic het behoort.

②Herkenningsmethode voor het scheuren van plastic composietfilm voor het afdrukken van albums. De composietfilm werd geopend met een scheermesje en met de hand gescheurd. Als het gemakkelijk te scheuren is, is het een cellulosefilm. Zoals het niet gemakkelijk scheuren in een polypropyleen folie. Als het moeilijk te scheuren is, is het een polyethyleenfilm, georiënteerde nylonfilm of polyesterfilm.