Verschillen in waterdichte eigenschappen van plastic folies: verkenning van materiaalwetenschap en toepassing
Polyesterfilm (PET): een model van krachtige waterdichting
Polyesterfilm, met zijn hoge sterkte, hoge transparantie, goede hittebestendigheid en uitstekende chemische stabiliteit, is het voorkeursmateriaal geworden voor veel high-end verpakkingen en elektronische productbescherming. De structuur van de esterbinding in de moleculaire keten van PET geeft het een strakke moleculaire opstelling, die de penetratie van watermoleculen effectief kan blokkeren. Bovendien kan PET-film verder worden verbeterd door oppervlaktecoating of samengestelde behandelingstechnologie om te voldoen aan meer strengere vochtbestendige vereisten. In voedselverpakkingen kan PET -film bijvoorbeeld de houdbaarheid van het product effectief verlengen en voorkomen dat voedsel verslechtert als gevolg van vocht.
Polypropyleenfilm (PP): de voorkeurskeuze voor het balanceren van kosten en prestaties
Polypropyleenfilm wordt veel gebruikt in voedselverpakkingen, landbouwbedekking, briefpapierproductie en andere velden vanwege de goede verwerkbaarheid, lichtgewicht en relatief lage kosten. De waterdichte prestaties van PP zijn voornamelijk te wijten aan de niet-polaire moleculaire structuur, waardoor het voor watermoleculen moeilijk is om door de moleculaire opening te dringen. Hoewel PP minder waterbestendig kan zijn dan PET, kunnen de waterbestendige eigenschappen van PP-films aanzienlijk worden verbeterd door speciale verwerking, zoals het toevoegen van waterafkerende of meerlagige co-extrusie. In de landbouw kunnen gemodificeerde PP -films effectief voorkomen dat regenwater direct doordringt in de grond, met behoud van het bodemvocht en het bevorderen van de groei van de gewassen.
Polyethyleenfilm (PE): een afweging tussen kosten en prestaties
Polyethyleenfilm is een van de meest voorkomende plastic folies op de markt vanwege de lage kosten, goede flexibiliteit en brede toepasbaarheid. De waterbestendige eigenschappen van PE zijn echter over het algemeen beperkter dan die van PET en PP. Dit komt vooral omdat PE's moleculaire ketens losser zijn en watermoleculen gemakkelijker kunnen doordringen door de kleine gaten tussen moleculen. Desalniettemin kunnen de waterbestendige eigenschappen aanzienlijk worden verbeterd door de productietechnologie van polyethyleen met hoge dichtheid (HDPE). De moleculaire ketens van HDPE zijn nauwer gerangschikt, die effectief water kunnen blokkeren, dus het wordt vaak gebruikt in ondergrondse pijpen, waterdichte membranen en wat hoogwaardige verpakkingsmaterialen.
De relatie tussen materiële wetenschap en waterbestendige eigenschappen
De waterbestendige eigenschappen van plasticfolies hangen niet alleen af van de kenmerken van hun basismaterialen, maar ook van verschillende factoren zoals verwerkingsmethoden, gebruikte additieven en oppervlaktebehandeling. Bijvoorbeeld, door fysieke behandelingen zoals stretchen en oriëntatie, kan de moleculaire oriëntatie van plastic folie worden verbeterd, waardoor de waterdichte prestaties worden verbeterd. Bovendien kunnen chemische modificatiemethoden zoals het toevoegen van nanodeeltjes en waterdichte middelen ook het waterdichte materialenniveau effectief verbeteren. De wetenschappelijke principes achter deze technologieën omvatten meerdere disciplines zoals polymeerfysica, chemische modificatie en interfacewetenschap, en zijn een van de hotspots in het onderzoek van materiaalwetenschappen.
Toepassingsperspectieven en uitdagingen
Naarmate het concept van duurzame ontwikkeling populairder is geworden, is de ontwikkeling van milieuvriendelijke, afbreekbare en waterdichte plastic folie een toekomstige trend geworden. Nieuwe materialen zoals op bio gebaseerde kunststoffen en PLA (polylactinezuur) komen geleidelijk de markt binnen. Ze hebben niet alleen uitstekende waterdichte eigenschappen, maar kunnen ook van nature worden afgebroken nadat ze zijn weggegooid, waardoor de milieuvervuiling wordt verminderd. Hoe de productiekosten te verlagen, de productie -efficiëntie te verbeteren en de stabiliteitsproblemen van afbreekbare kunststoffen tijdens de verwerking en gebruik op te lossen, terwijl het handhaven van waterdichte prestaties de huidige uitdagingen zijn.